Chirurgiczna ekstrakcja zęba

Wskazana jest gdy :

• • Ząb jest zatrzymany lub częściowo zatrzymany (najczęściej w ósemkach), korzenie są zakrzywione, występują złamania korzeni, korona jest zniszczona poniżej dziąsła lub pozostawiono korzenie po urazie
  • Mamy do czynienia z zębami z rozległymi zmianami zapalnymi lub anatomicznie trudnym dostępem, gdzie prosta ekstrakcja grozi powikłaniami

Jak przebiega zabieg

• • Pierwszy etap to kompleksowa diagnostyka (RTG/pantomogram/TK)
  • Drugi etap – znieczulenie miejscowe;
  • W kolejnym kroku wykonuje się nacięcie dziąsła i odwarstwienie płata, a w razie potrzeby usuwa też fragment kości, by odsłonić ząb.
  • Następnie w zależności od przypadku ząb bywa dzielony na części (sekcjonowany), atraumatycznie dźwigniami i kleszczami usuwany, zębodół oczyszczany i płukany; na koniec zakładane są szwy i opatrunek.

Znieczulenie i komfort

• • Standardem jest znieczulenie miejscowe zapewniające bezbolesność; w przypadkach złożonych lub przy silnej dentofobii możliwa jest sedacja lub znieczulenie ogólne po kwalifikacji.

Zalecenia po zabiegu

• • Uciskanie tamponu przez około 20 minut, ochrona skrzepu: unikanie płukania i ssania rany przez pierwsze godziny, delikatna higiena, chłodzenie policzka, miękka i chłodna dieta, czasowa abstynencja od palenia.
  • Kontrola i zdjęcie szwów zwykle po 7–10 dniach; w przypadku szwów rozpuszczalnych nie zawsze jest to konieczne, lecz kontrola gojenia pozostaje zalecana.

Najczęstsze powikłania i profilaktyka

• • Suchy zębodół (ból po 2–3 dniach z powodu utraty skrzepu), przedłużone krwawienie, obrzęk, ograniczone szczękościskiem, rzadziej uszkodzenie struktur sąsiednich; prawidłowe postępowanie poekstrakcyjne znacząco zmniejsza ryzyko.
  • W trudnych przypadkach zaleca się modyfikacje, np. przeszczepy kości lub materiały kościozastępcze w celu wsparcia gojenia wyrostka.

Różnice względem ekstrakcji prostej

• • Ekstrakcja prosta dotyczy zęba w pełni wyrzniętego i dostępnego, bez cięcia płata i bez opracowania kości; chirurgiczna wymaga dostępu operacyjnego i często sekcjonowania zęba.
  • Chirurgiczna ekstrakcja jest standardem dla wielu ósemek i zębów zatrzymanych oraz w przypadkach złożonej anatomii.

Orientacyjne koszty i planowanie

• • Stopień skomplikowania (zatrzymany vs. wyrznięty, konieczność sekcjonowania, trudność anatomiczna) wpływa na cenę i czas zabiegu; wstępna konsultacja z obrazowaniem RTG pomaga oszacować ryzyko i zakres procedury.