Plastyka dziąseł (np. przeszczepy, wydłużanie korony klinicznej)

Wskazania

• • Uśmiech dziąsłowy, przerost lub nieregularna linia dziąseł, asymetrie brodawek, nadmiar tkanki po leczeniu ortodontycznym.
  • Recesje dziąsłowe z nadwrażliwością i ryzykiem ubytku przyszyjkowego oraz przygotowanie tkanek przed koronami, licówkami czy implantami.
  • Dostęp do próchnicy poddziąsłowej lub złamania brzegu, gdy trzeba wydłużyć kliniczną koronę.

Najważniejsze techniki

• • Gingiwektomia: precyzyjne wycięcie nadmiaru dziąsła (skalpelo, laserem) w celu odsłonięcia właściwej długości koron i wyrównania konturów.
  • Gingiwoplastyka: modelowanie kształtu brzegu dziąsła i brodawek, często łącznie z delikatną korektą kości (gingiwo‑osteoplastyka), aby uzyskać harmonijne proporcje.
  • Przeszczepy tkanek miękkich przy recesjach: przeszczep łącznotkankowy z podniebienia, przeszczep wolny dziąsła, techniki tunnelingu lub płaty przesuwne koronalnie, by pogrubić biotyp i pokryć odsłonięty korzeń.
  • Wydłużenie korony klinicznej: resekcja i konturowanie kości oraz repozycja płata apikalnie, by zapewnić miejsce biologiczne pod brzeg przyszłej korony.
  • Korekty wokół implantów: pogrubienie strefy tkanek keratynizowanych, przeszczepy łącznotkankowe dla stabilnej estetyki brodawek i brzegu śrub gojących.

Planowanie i diagnostyka

• • Analiza uśmiechu w spoczynku i przy pełnym uśmiechu, mock‑up/prototyp korony lub licówki, pomiary biologicznej szerokości, zdjęcia RTG/CBCT w przypadkach wymagających korekty kości.
  • Uzgodnienie docelowej linii dziąseł względem płaszczyzny źrenicznej i łuku wargowego oraz sekwencja leczenia z ortodoncją, protetyką i higienizacją.

Przebieg i gojenie

• • Znieczulenie miejscowe, atraumatyczne cięcia, mikro‑szwy i hemostaza; opatrunek chirurgiczny bywa pomocny w rozleglejszych korektach.
  • Gojenie nabłonka 1–2 tygodnie, przebudowa tkanek 4–12 tygodni; po wydłużeniu korony klinicznej pełne ustabilizowanie brzegu dziąsła wymaga zwykle 6–12 tygodni przed ostateczną protetyką.

Zalecenia po zabiegu

• • Miękka dieta, unikanie urazów mechanicznych, delikatna higiena z miękką szczoteczką, płukanki antyseptyczne według zaleceń, kontrola i ewentualne zdjęcie szwów po 7–10 dniach.
  • Kontrola okluzji i ewentualne szyny ochronne przy parafunkcjach; utrzymujące wizyty periodontologiczne co 3–6 miesięcy.

Efekty i ograniczenia

• • Korzyści: poprawa estetyki i symetrii, redukcja zapalenia brzeżnego przez łatwiejszą higienę, stabilniejsze brzegi pod korony/licówki, pokrycie recesji i zmniejszenie nadwrażliwości.
  • Ograniczenia: cienki biotyp i wysoki fenotyp uśmiechu zwiększają ryzyko retrakcji; niekontrolowane zapalenie dziąseł lub palenie tytoniu pogarszają rokowanie; w gummy smile o etiologii mięśniowej/szkieletowej konieczne może być leczenie ortognatyczne lub toksyna botulinowa zamiast samej plastyki.

Jeśli przyda się, można doprecyzować plan pod konkretne cele: pokrycie recesji pojedynczego zęba, symetryzacja linii przy jedynkach, czy przygotowanie brzegu pod planowaną koronę – wraz z przewidywanym czasem gojenia przed etapem protetycznym.