Dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego (SSŻ)

Kluczowe aspekty fizjoterapii stomatologicznej:

• Diagnostyka i ocena funkcji stawu:
  • Fizjoterapeuta ocenia zakres ruchu żuchwy, symetrię ruchów, napięcie mięśni w obrębie twarzy, szyi i karku oraz obecność trzasków lub przeskakiwania w stawie.
  • Współpraca z dentystą, ortodontą lub chirurgiem szczękowym jest często konieczna w celu kompleksowej diagnozy.

• Techniki terapeutyczne:
  • Mobilizacje stawu: Delikatne techniki manualne poprawiające ruchomość stawu i eliminujące jego blokady.
  • Terapia mięśniowo-powięziowa: Rozluźnianie napiętych mięśni, takich jak mięśnie żwacze, skroniowe, czy mięśnie szyi.
  • Ćwiczenia czynnościowe: Ćwiczenia poprawiające koordynację i kontrolę ruchów żuchwy.
  • Taping: Stosowanie taśm kinezjologicznych w celu stabilizacji stawu i redukcji napięcia mięśniowego.
  • Techniki relaksacyjne: Pomocne w redukcji napięcia emocjonalnego, które często przyczynia się do zgrzytania zębami (bruksizmu) i napięć w obrębie stawu.

• Edukacja pacjenta:
  • Nauka właściwego ustawienia żuchwy w spoczynku (język na podniebieniu, zęby delikatnie rozdzielone, usta zamknięte).
  • Eliminowanie nawyków obciążających staw, takich jak żucie gumy, gryzienie długopisów czy zaciskanie zębów.
  • Techniki relaksacyjne i zarządzanie stresem, które mogą wpływać na napięcie mięśni twarzy i szyi.

• Współpraca interdyscyplinarna:
  • Fizjoterapeuta często współpracuje z innymi specjalistami, np. ortodontą, protetykiem czy laryngologiem, aby zapewnić pacjentowi kompleksowe leczenie.

• Najczęstsze problemy wymagające fizjoterapii:
  • Bruksizm (zgrzytanie zębami).
  • Dyslokacja krążka stawowego (często z trzaskiem).
  • Bóle mięśniowo-powięziowe w obrębie twarzy i szyi.
  • Ograniczenia ruchomości żuchwy (np. szczękościsk).
  • Napięciowe bóle głowy związane z dysfunkcjami SSŻ.